จากหนังสือ "มังกรเซน" ของ วินทร์ เลียววาริณ นั้น ผมอ่านไปเรื่อยๆ มาฉุกใจอยู่ที่ การตายของปรมาจารย์เซนทั้งหลาย
พบว่าส่วนใหญ่ มักจะกำหนดท่าตายได้ โดยกำหนดให้ตัวเองตายในท่า "นั่งขัดสมาธิ" เมื่อผมนึกภาพตามแล้วรู้สึกเหลือเชื่อพอสมควร
แต่เคยตั้งปณิธานไว้เหมือนกันว่า "จะไม่ยอมตายในโรงพยาบาล" แน่นอน หากผมตายโดยมีเข็มต่างๆยึดโยงอยู่กับตัวแล้ว รู้สึกสมเพศตัวเองน่าดู เลยพาลไปนึกถึงประวัติของ เล่่าจื้อ อีก โดยประวัติเล่าว่า เมื่อเล่าจื้อถึงกำหนดของชีวิตแล้ว ได้กล่าวลากับลูกศิษย์แล้ว เดินทางไปยังภูเขาหิมาลัย เพื่อจบชีวิตแบบสันโดด
ผมยกย่องในวิธีคิดของเล่าจื้อ...ในเรื่องนี้
เห็นหลายคน เมืื่อใกล้ตาย กลับมีแต่ความกลัว ไม่อยากห่างจากผู้คน....
หลายคน ไม่อยากตาย ให้่หมอยื้อชีวิตไว้ให้นานที่สุด
ทั้งการนั่งขัดสมาธิ และ การปลีกวิเวก สำหรับผมแล้ว สุดยอดจริงๆ...
มีอาจารย์เซนบางท่าน ก่อนตายกล่าวว่า "ไม่มีการมา ไม่มีการไป"
อยากเขียนเรื่องนี้
..... ให้พวกคุณ ลองคิดกันดูครับ......
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
ได้อ่านเรื่องการกำหนดตัวเองในท่าตายที่อาจารย์ได้เอามาลงเนี่ยทำให้ผมนึกถึงเรื่องๆนึงครับ(เคยอ่านเจอมาครับจำไม่ได้แล้วว่าจากไหน ผิดพลายยังไงขออภัยด้วยนะครับ)
ตอบลบอาจารย์เซ็นท่านนึงได้เรียกรวมลูกศิษย์ในเย็นวันนั้นแล้วบอกว่า
"ข้าจะตายในเย็นวันนี้แหละ"
ลูกศิษย์ต่างก็ตกใจและเสียใจ แต่พระอาจารย์ถามว่า
"พวกเจ้าเคยเห็นการนั่งขัดสมาธิตายมั้ย?"
ลูกศิษย์บอกว่าเคยเห็น
"แล้วพวกเจ้าเคยเห็นการนอนตายมั้ย?"
ลูกศิษย์ก็บอกว่าเคยเห็น
"งั้นพวกเจ้าเคยเห็นการยืนตายมั้ย?"
ลูกศิษย์ก็บอกว่าเคยเห็นอีกนั่นแหละ
"...แล้วพวกเจ้าเคยเห็นคนกลับหัวตีลังกาตายมั้ย?"
ลูกศิษย์ต่างตกใจแล้วบอกว่าไม่เคยเห็น
อาจารย์ก็กลับหัว เอามือค้ำแล้วก็ตายในท่านั้น
เหมือนเขาเล่นสนุกกับความตายเลยนะครับ
เออ... งงแฮะ แต่ก็ขำดี
ตอบลบคนเราตายได้ครั้งเดียว ยังสามารถล้อเล่นกับมันได้อีก
อย่างนี้ไม่ธรรมดา... คงมีแต่ zen เท่านั้นล่ะ ที่คิดและทำเรื่องนี้
รู้สึกว่า ลายเซ็นนี้ คุ้นๆนะ
ตอบลบฮ่าๆๆ ลายเซ็นของ Osho ครับอาจารย์
ตอบลบสวยดีครับ ^_^